دلنوشته خانم زهرا کیانی انبوهی برترین دلنوشته ( نامه ) به یک شهید انبوهی
دلنوشته ( نامه ) زهرا کیانی انبوهی فرزند شهید براتعلی کیانی انبوهی برترین
دلنوشته اولین دوره یادواره شهدای انبوه شد .
ای پادشـه خوبـان داد از غـم تنـهایی
دل بی تو به جـان آمد وقت است که بازآیی
سلام خدا بر حضرت بقیه ا... ،سلام خدا بر امام شهیدان ، سلام خدا بر کشته شدگان
راه حق
سلام به پدر عزیزم، خوب میدانی این چندمین نامهای است که برایت مینویسم گاهی
نامه هایم بعض داشته گاهی از سر دلتنگی، گاه از سختی دنیا، گاه گله از مظلومیت
دینم، گاه گله از تنهایی سرزمینم، گاه از بغضهای پدر بزرگ و مادربزرگم، گاه از
اشکهای شبانه مادرم، گاه از آه دل مادر بزرگم از ندیدن دامادیه دائی شهیدم ،گاه از
حسرت خواهرم و دخترانش از دلتنگیه ندیدنت، گاه از کم لطفیه آدمهای دور و برم، اما
این بار میخواهم از تمامیه اینها برایت بگویم زیرا این نامه با نامههای قبلی فرق
می کند، این بار تنها خودم نامهام را نمیخوانم این بار نامهام را همه مردم سرزمین ام
به خصوص، مردم با صفای روستای انبوه میخوانند روستای زادگاهت، همه مردم
روستا دلتنگ دیدن تک تک شهیدانشان هستند،در میان هیاهوی زمانه و دل مشغولی
های دنیا و فرو رفتن در امورات دنیا، عدهای از دوستان و دوستارانتان از چند ماه پیش
به دنبال تدارک یادبودی برایتان بودند من اسمش را گذاشتهام جشن،جشن 19
ستاره ، 19 دلاور، 19 نور، 19 انسان واقعی، 19 سرباز حسین، 19 سرباز وطن از
روستای انبوه، جشن بزرگی برای یادآوری به خودمان که فراموش نکنیم که چه
ستارههایی از این روستا در اسمان وسیع ایران زمین درخشیدند، خوش به حال
دوستانت که در این جمع تعدادشان کم نیست خوش به حال آنان که تو را از نزدیک
دیده اند و افسوس که من هیچوقت روی ماهت را ندیدهام، میگویند دختران همیشه
پدرانشان را خیلی دوست دارند راست میگویند فقط خدا میداند که هر لحظه دلتنگم
از ندیدنت اما این دلتنگی شیرین است این دلتنگی پر از غرور است، پر از افتخار
است، پر از بزرگیست،که البته این افتخار و این شیرینی و این بزرگی نصیب هر
کسی نمیشود، وقتی همه خانوادههای شهدا به خصوص همه خانوادههای شهدای
روستای انبوه را میبینم چه واضح و روشن است افتخار همه آنها به شهادت
عزیزانشان افتخاری به وسعت و عظمت همه خاک ایران زمین. اینان خون عزیزانشان
را برای آزادی و حفظ دین و سرزمین هدیه دادند بدون هیچ اجبار، منت و یا گلهایی.
چقدر بزرگوار و قابل احترامند، نمیدانم الان هم می توانیم مثل آن بزرگوار باشیم که
برای حفظ این دین و سرزمین خون و جان فرزندانمان را هدیه دهیم!
اگر امروز روستایمان بزرگتر شده خانههای روستامان بیشتر شده اگر امروز
باغ هایمان همچنان سبز است خانههامان همچنان گرم است سرزمینمان همچنان
ایران است خلیج مان همیشه فارس است، قطعاً نتیجه رشادت و از خود گذشتگی
شما شهیدان است میدانم گاهی دل مردمان میگیرد، میدانم گاهی از ناملایملات
زمانه خسته می شویم گاه از بعضی تبعیضها دلگیر میشویم، ولی وقتی به یاد
زحمات رسول خدا میافتیم وقتی یاد درد و دل شیر خدا با چاه میافتیم وقتی یاد ایمان
و حق طلبی فاطمه میافتیم وقتی یاد تنهاترین سردار امام حسن میافتیم وقتی
به یاد خون بلند شده علی اصغر حسین به آسمان میافتیم وقتی یاد صلابت،
قدرت و درایت زینب کبری میافتیم و یاد تمام سختیهایی که انبیاء و اولیاء خدا کشیدن
تا مسیر انسانیت و سعادت را به ما نشان دهند میافتیم دلمان پر از ایمان و امید
میشود قوت قلب پیدا میکنیم، پدر عزیزم میدانم ادامه دادن راه شما کم از شهادت
نیست ولی سخت است سخت است در این زمانه هفت رنگ، نیکیهایت نشود هفتاد
رنگ، میدانم در این زمانه پر زرق و برق کسب روزی حلال سخت است، گفتن حرف
راست بهایش سنگین است هم رنگ بعضی جماعتها نشدن هزینهاش بالاست ولی
میدانم بهایش هرچه باشد در مقابل رضای خدای بزرگ بسیار اندک است و آنگاه که
رضای خداوند در میان باشد وجود هزاران مانع از کوه هم که باشد کوچک و حقیر
است و همه ما خوب میدانیم بندگی خدا و انسانیت، یعنی ادامه دادن راه شما و راه
تمامیه انبیاء خدا.
امین یارب العالمین
سلام با امروزم بهت سر زدم و تو نيومدي اين وبلاگم رو توي لاين بلاگ ساختم لطفا نظرت رو برام کامنت کن لاين بلاگ سيستم خوبيه پيشنهاد مي کنم تو هم توش يه وبلاگ بسازي همه بچه هاي گروه وبلاگ نويسا توش وبلاگ دارن نظر يادت نره
با سلام و احترام خانم زهرا کیانی واقعا عالی بود و قابل ستایش . التماس دعا جهانشاهی
سلام بر شهیدان حق و حقیقت علی الخصوص شهید کیانی خواهر گرانقدر پیام سراسر پرمعنایتان را هم در مراسم یادواره گوش دادم و هم سطر سطر آن را مرور کردم. چه زیبا دلتنگی دختری که دلش پیش بابای شهیدش جا مانده را بروی کاغذ آوردید یاد روضه دختر سه ساله امام حسین(ع) افتادم. باشد که شرمنده شهدا و خانواده شهدا نباشیم از مدیر وبلاگ هم صمیمانه سپاسگذارم خوش بحال شهدا که رفتند و ما در گیر و دار دنیا جفت پوچ شدیم یاعلی